به نقل از «خرداد»

دستور جدید به مجریان تلویزیون؛ گنبد آهنین برای آقای رئیس!

تاریخ انتشار: ۶ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۰۷۱۰۸

خبرورزشی نوشت: در طول هفته‌های اخیر پس از پایان مسابقات جام جهانی برای تیم ملی کشورمان، رسانه‌های جمعی وابسته به صداوسیما اعم از شبکه‌های مختلف رادیویی و تلویزیونی در بررسی عملکرد تیم ملی در این دوره از جام جهانی برنامه‌های مختلفی را تهیه و پخش کردند.

در اکثر این برنامه‌ها نوکِ تیز پیکان انتقادات به سمت مهدی تاج و انتخاب کارلوس کی‌روش توسط او گرفته شده و نتایج تیم ملی که منجر به عدم صعود به دور بالاتر شد را به عواملی همچون اشتباهات فدراسیون در انتخاب دوباره کارلوس کی‌روش مربوط می‌دانستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جدا از مجریان برنامه‌های تلویزیونی و رادیویی، برخی از کارشناسان فوتبالی که به عنوان مهمان در این برنامه‌ها حاضر می‌شدند نیز انتقاداتی را نسبت به مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال و در نهایت کارلوس کی‌روش متوجه می‌کردند.

شنیده‌ها حاکی از آن است که پس از حضور مهدی تاج در برنامه تلویزیونی هفته گذشته و اتفاقاتی که در خلال و پس از آن برنامه برای رئیس فدراسیون رخ داده، مقرر شده طبق دستورالعمل داخلی و جدیدی که به برنامه‌سازان ورزشی در مجموعه عریض و طویل صداوسیما ابلاغ شده، فعلا تا اطلاع ثانوی هیچ برنامه ورزشی یا غیرورزشی به شکل مستقیم از این سه موضوع انتقاد نکند تا رئیس فدراسیون و مجموعه تحت امرش همچنین کی‌روش در گنبد آهنین قرار بگیرند. اول مهدی تاج، دوم فدراسیون فوتبال و سوم کارلوس کی‌روش. گرچه در شب‌های اخیر و در یکی دو برنامه ورزشی که از شبکه‌های مختلف پخش شد شاهد برخی طعنه‌ها به اصطلاحات به کار برده شده توسط مهدی تاج در مصاحبه اخیر تلویزیونی‌اش با جواد خیابانی بودیم، اما کاملاً مشخص است که بنابر صلاحدید مسئولان ذیربط فعلاً مجریان و مهمانان برنامه‌های ورزشی نباید انتقاد صریح و مستقیمی از تاج، فدراسیون و کارلوس کی‌روش به عمل بیاورند.

در همین حدفاصل یادداشت مهربانانه توأم با دلجویی از تاج از سوی جواد خیابانی و بیانیه مهدی تاج که مجری برنامه تلویزیونی را همچون پسرش دانسته بود هم منتشر شدند تا کاملا مشخص شود که طرفین با بالا بردن پرچم سفید، صلح مصلحت‌آمیزی را آغاز کنند تا موضوعات مربوط به جام جهانی و کی‌روش بیش از این ادامه پیدا نکند!

ناگفته نماند تیم ملی فوتبال کشورمان در مسابقات جام جهانی با کسب دو شکست و یک پیروزی از صعود به دور بالاتر بازماند و این در شرایطی بود که خیلی از کارشناسان معتقد بودند تیم ملی فوتبال ایران در این دوره توانایی صعود را داشته است. تغییر در راس کادر فنی تیم ملی در مرداد ماه با اصرار مهدی تاج که منجر به خروج دراگان اسکوچیچ از راس کادر فنی تیم ملی و حضور کارلوس کی‌روش شد یکی از موارد موردبحث از سوی بسیاری از کارشناسان و منتقدان فوتبالی طی هفته‌های اخیر بوده که ظاهراً فعلا تا مدتی خبری از این قبیل انتقادات نخواهد بود.

منبع: خرداد

کلیدواژه: مهدی تاج فدراسیون فوتبال کارلوس کی روش جام جهانی برنامه ها مهدی تاج تیم ملی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۰۷۱۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کاش تلویزیون، این مدلی نبود

امروز روز مهمی برای فوتبال ایران در عرصه باشگاهی است؛ با توجه به اهمیت دیدار‌هایی که قرار است برگزار شود، ممکن است سرنوشت قهرمان این دوره از بازی‌های لیگ برتر مشخص شود. دست بر قضا دو بازی بسیار مهم هم قرار است برگزار شود که هر دو تأثیرگذار و تعیین‌کننده خواهند بود. یکی در تبریز که استقلال صدرنشین با تراکتور مچ‌اندازی می‌کند و دیگری در تهران که سپاهان به مصاف پرسپولیس می‌رود.

برگزاری هر دو دیدار در یک روز، چهارشنبه بزرگی را رقم زده و با توجه به حساسیت موجود در جدول رده‌بندی، اهمیت این دیدار‌ها را اگر از دربی بیشتر نکند، دست‌کمی از آن هم ندارد. این دو بازی با توجه به حضور تماشاگرانی که برای گرم‌شدن میدان پا به ورزشگاه می‌گذارند، ویترین مناسبی برای تبلیغ این رشته ورزشی در ایران است. البته که با توجه به رشد فضای مجازی، چنین ویترینی بیش از گذشته در عرصه بین‌المللی معرفی شده، ولی فرصت بی‌نظیری بود که بتوان از کنار آن بیشترین بهره را برای معرفی چهره دیگری از ایران برد.

قبل از ادامه مبحث همین ابتدا باید تکلیف را مشخص کرد که چنین روایتی با علم و آگاهی از این موضوع پیاده می‌شود که فوتبال مثل قبلا دغدغه کوچه و بازار نیست. درست در روز‌هایی که سفره‌ها کوچک‌تر شده‌اند، خیلی نیاز به دلِ خوشی است تا برای بازی‌های لیگ برتر، مثل سابق سرودستی شکسته شود. با علم به این موضوع، ولی بازهم می‌شد از این فرصت، استفاده درخوری کرد به شرط آنکه تلویزیون، این مدلی نبود.

این مدلی بودن تلویزیون در چند مورد خلاصه می‌شود؛ اول و مهم‌ترین آن‌ها انحصارطلبی است. صداوسیما سال‌های زیادی است که اجازه تأسیس و رشد شبکه‌های خصوصی را نمی‌دهد و همه چیز باید تحت سیطره‌اش قرار بگیرد. حتی اگر قرار به فعالیت بر بستر اینترنت هم باشد، باز باید این نهاد نیمچه چراغ سبزی نشان دهد. ناگفته پیداست که چنین نگاهی، روایت را یک‌سویه و رفته‌رفته مخاطب را دلسرد می‌کند. نگاه تکراری به وقایع با چهره‌های برمدار مانده، اجازه ذوق‌زدگی از مخاطب را می‌گیرد.

پیامد اصلی آن، ریزش مخاطب است. اتفاقی که چندسالی است رخ داده و به گواه آمار همین نهاد و البته اظهارات مسئولان رده‌بالایش، برنامه‌ها دیگر مخاطب چندانی ندارند. تمام مواردی که در بالا گفته شد، شامل برنامه‌های ورزشی می‌شوند. انحصار در این مورد تأثیرش را گذاشته و مخاطب مثل سابق استقبالی از آن ندارد. تازه برای فوتبال، خاصه از نوع پخش زنده‌اش، شرایط برای تلویزیون بهتر است و همچنان در زمره برنامه‌های پربیننده‌اش محسوب می‌شود.

ناگفته پیداست که این پربیننده‌بودن در مقایسه با سایر برنامه‌های کنونی است وگرنه کیست که نداند آمار در مقایسه با گذشته در همین بخش هم چنگی به دل نمی‌زند.

پس دومین مدل تلویزیون که در چنین روز مهمی برای فوتبال می‌توانست بهتر باشد، ولی نیست، ریزش مخاطبش به‌واسطه رانده‌شدن اکثر متخصصان و سپردن امور به دست آن‌هایی است که آمار نشان داد، صلاحیت چندانی برای تولید محتوای جذاب و البته مخاطب‌پسند ندارند.

غلبه نگاه پولی بر کیفیت هم دیگر مدل تلویزیون است که مخاطب فوتبالی را در چنین روزی آزار می‌دهد؛ پخش آگهی‌های بازرگانی تا یک ثانیه مانده به شروع بازی و زیرنویس‌های ناتمام در طول ۹۰ و چند دقیقه هم نشان می‌دهد که تلویزیون از پخش فوتبال، به دنبال بهره مالی است. افزایش درخور نرخ‌های آگهی در زمان پخش دیدار‌های مهم هم مهر تأییدی بر این ماجرا است. این موارد بخشی از تلاش برای انحصارطلبی تلویزیون در چنین رویداد‌هایی را توجیه می‌کند؛ هرچند تمامی اتفاقات را شامل نمی‌شود. حالا دیگر، سخن‌گفتن از این بحث که‌ای کاش این نهاد کمی با همین فوتبال که از ثانیه به ثانیه‌اش درآمدزایی می‌کند با روی خوش تا می‌کرد و دستی در جیب می‌کرد تا باشگاه‌های تا بن گرفتار بدهی را نجات دهد، امری آرمان‌گرایانه به نظر می‌رسد.

اصولا، اما در دنیایی بهتر، در چنین چهارشنبه‌هایی که مردم هم دل و دماغی برای پیگیری بازی‌های فوتبال داشته باشند، فضا برای رقابت آزاد باز است تا هر شبکه تلویزیونی که خدمت و کیفیت بهتری در پخش و تولید محتوا دارد، بتواند میهمان خانه‌های مخاطب شود. هرچند شاید مخاطب هم مجبور شود اندکی پول برای تماشای این زیبایی بپردازد، ولی آن‌وقت دیگر خیالش راحت است که نقد و نگاه یک‌طرفه‌ای به او خورانده نمی‌شود و قرار نیست با دیدن لحظه به لحظه برمدارماندگان، با آگهی‌های ریزودرشت، زیرنویس‌ها و تبلیغات عجیب و غریب که به میانه میدان هم کشیده شده و تولید محتوایی که فاقد جذابیت و کیفیت است، لذت تماشای یک بازی فوتبال از او سلب شود.